İlk başta doğru bilinen bir yanlışı düzeltmek gerekir. Halk arasında "Ünvan" olarak bilinmesine karşın  doğru yazılışı "Unvan" dır. Unvan bir insanın "rütbesini, mevkiini (makamını)" belirten bir addır.

İslamiyet öncesi Türk Devletlerinde kullanılmış Hükümdar Unvanları; Hakan, Kağan, Han, İdikut, İlteriş, Erkin, İlber, Şanyü, Tanhu, KülErkin, İlteber,  Yabgu, Kün Tengri ve Ay Tengri`dir.

Bazı unvanların başında İl kelimesi yer almaktadır.; İlteber, İlteriş. ilber...  İl (el) kelimesi İslamiyet öncesi Türk devletlerinde devlet anlamına gelmektedir. Unvanların önünde kullanılmasıyla "devletin hükümdarı, devletin kağanı..." anlamına gelmektedir.

Kağan

İslamiyet öncesi Türk devletinde en yaygın kullanılmış unvandır.

Han

Hakan

Tanhu ve Şanyü 

Bu unvanlar Hunlar tarafından kullanılmıştır. Özellikle Asya Hun devleti hükümdarı Metehan hükümdarlığı boyunca bu unvanlar kullanmıştır.

İlteber

İlteriş 

Bu unvanı ilk defa II. Köktürk (Kutluk) devleti hükümdarı Kutluk Kağan kullanmıştır

Erkin

KülErkin

İdikut 

Uygurlarda kullanılmış bir unvandır.

Ay Tengri ve Kün Tengri 

Uygur devletinde Manihaizm dini etkisiyle kullanılmış unvanlardır.

Yabgu

Bu unvan asıl unvanlardan değildir. İslamiyet öncesi Türk devleri ikili teşkilatlanmaya göre yönetilirdi. İkili Teşkilatlanmada devlet doğu ve batı olarak iki kısımda yönetilmekteydi. İki yönetim Teşkilatlanmasında Ülkenin doğusunu Kağan (Hükümdar) batısını da hükümdarın erkek kardeşi yönetirdi. Ülkenin batısını yöneten hükümdar kardeşi "Yabgu" unvanını alırdı. Kısaca Ülkenin batısını yöneten hükümdarın erkek kardeşine "Yabgu" denilirdi. İkili yönetim şekli Türk tarihin de ilk kez Asya Hun Devleti hükümdarı Mete Han döneminde uygulanmıştır. Bu demek oluyor ki "Yabgu" unvanını ilk kez Mete Hanın kardeşi kullanmıştır.

İlber

Not: İslamiyet öncesi Türk devletlerinde hükümdarlık Unvanları arasın da Padişah, Sultan, Halife, Şah vb.  unvanlar yer almamaktadır.